Οι Μάγνητες ήταν αρχαίο ελληνικό φύλο που, σύμφωνα με τη μυθολογία πήραν το όνομά τους από το Μάγνη, γιο του Αιόλου και πατέρα του μυθικού μουσικού Λίνου.
Τον 10ο αιώνα π.Χ. ίδρυσαν στη Μικρά Ασία, δύο αποικίες με το όνομα Μαγνησία, τη Μαγνησία του Σιπύλου, στους πρόποδες του όρους Σίπυλο στις όχθες του ποταμού Έρμου και τη Μαγνησία του Μαιάνδρου στις όχθες του ποταμού Μαίανδρου.
Στην περιοχή της Θεσσαλίας εγκαταστάθηκαν την τον 12ο αιώνα π.Χ. κατά την περίοδο των μεγάλων μετακινήσεων των ελληνικών φύλων. Θεωρούνταν αιολικός λαός, που διακρινόταν για την τόλμη του και τις ναυτιλιακές του γνώσεις. Οι Μάγνητες συμμετείχαν από τον 7ο αιώνα π.Χ στο Αμφικτιονικό συνέδριο και αποτελούσαν ιδιαίτερη πολιτική ενότητα στον θεσσαλικό χώρο, το Κοινό των Μαγνήτων. Είχαν δικές τους λατρείες, λάτρευαν ιδιαίτερα τους δικούς τους θεούς, όπως ήταν ο Ακραίος Δίας, η Ιωλκία Άρτεμις και ο Κορωπαίος Απόλλων, και διέπονταν από δικούς τους νόμους και πολιτική νοοτροπία. Ιστορικές πηγές για τους Μάγνητες θεωρούνται, μεταξύ άλλων, τα έργα του Ομήρου και του Ηρόδοτου.
